Τα πρώτα διηγήματα είναι εξαιρετικά. Μπορώ να τα πω και αφηγήματα. Ο συγγραφέας με πολύ ωραίο τρόπο γραφής μας χαρίζει κείμενα-ψηφίδες της ζωής του στην Κεφαλονιά και μας μπολιάζει με αγάπη και νοσταλγία για όσα έζησε και για τους ανθρώπους που αγάπησε και μεγάλωσε μαζί τους. Ήθη και έθιμα, αστεία περιστατικά, σκανταλιές της παιδικής ηλικίας, ένα νησί-μικρόκοσμος. Από τη σελίδα 72 και μετά τα διηγήματα δεν έχουν συνοχή ή κάποιον κοινό άξονα και αρκετά ήταν πολύ μεταφυσικά για το γούστο μου. Δυστυχώς το βιβλίο ξεκινάει με άλλες προσδοκίες και καταλήγει αλλιώς. Δεν παύουν όμως όλα τα κείμενα να είναι καλογραμμένα, με πολύ καλή χρήση της γλώσσας, όμορφο, προσωπικό στυλ και τρόπο γραφής.